Minął październik

Jak pstryknięcie, mgnienie oka, minął mi kolejny miesiąc, październiku, zaliczam Ciebie na piątkę! :) Przed wami mój calutki miesiąc na zdjęciach.

Powyżej cztery gorące czekolady z Niebka.

Październik to zdjęcia zrobione przez sześciolatkę :) Jaka zdolna^^

Październik to pierwsze grzybobranie w tym roku. Niby 138 grzybów zebrałam w ciągu 3 niecałych godzin :) Przed wami moje podgrzybki i borowik, który okazał się nie-borowikiem, a grzyb wie ;p

Październik to naleśnikowy rytuał Nutellowy.

Październik to Lilkowe chowanki.

Październik to zabawy.

Październik to Twój akcent.

I choć spóźniłeś się na spotkanie 7 lat

Październik to wernisaż Prestiżu w K4.

Październik to mój fotograficzny faworyt.

Październik to szukanie nowych miejsc na sesje.

Październik to dużo pysznej kawy w towarzystwie najlepszych.

Październik to powrót do literatury dziecięcej. Karolcia inaczej smakuje z perspektywy dorosłego człowieka, a nie ośmiolatka. Ale ten celowy błąd, tak samo razi. Najlepsza satysfakcja, kiedy przerabiasz lekturę szkolną, a podopieczny zdobywa maksymalną ilość punktów z lektury. 

Październik to dużo spacerów.

Październik to złote inspiracje.

Październik to piękne rysunki żurnalowe, chciałabym takie tworzyć.

Październik to pierwsza wizyta w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie. 
Jakoś nigdy nie było po drodze, nawet w majową Noc Muzeów. 

Spontaniczna wizyta w muzeum i zaskoczenie, że akurat trafiłam na pokaz mody z udziałem Jerzego Antkowiaka, po raz drugi w tym roku, pierwszy przypadł w Białymstoku latem.

Październik to podziwianie takich cudeniek. 

<3

 Październik to ''wpadanie'' na sesje zdjęciowe.

Październik to premiera pierwszej książki Kasi Tusk, której uwielbiam poetykę fotograficzną.

Październik to malownicze widoki z mojego szczecińskiego okna.

Ktoś gra w kółko i krzyżyk.

Październik to dużo pracy i zmęczenia, co widać na tej fotografii, ale z uśmiechem na twarzy :)
Edit: Trzydziestego pierwszego października, tuż po godzinie 19, siedząc z rodzicami w rodzinnym domu i słuchając radia Szczecin, dowiedziałam się, że za chwilę spadnie meteor. Mama zaproponowała, aby wyjść, choć już byłam w piżamie, to bez problemu zgodziłam się, bo kocham obserwować nocne niebo. Wyszłyśmy i szukałam Wielkiego Wozu, bo w radiu podali, żeby kierować się właśnie tym gwiazdozbiorem. Nie minęła minuta, a po chwili noc przeistoczyła się w zielono-niebieski dzień. W życiu nie widziałam lepszych FAJERWERKÓW i o życzeniu nie zapomniałam :)

Wędrujemy cygańskim obozem,
nocujemy w gwiaździstej grozie,
dzisiaj pod Wielkim Wozem
jutro na Wielkim Wozie...

To tyle na dzisiaj, listopadzie przybywaj na Wielkim Wozie :)